Urgentie Classificatie Model voor verpleeghuizen

Betrouwbaarheid en validiteit van het nieuwe Urgentie Classificatie Model voor acute medische zorg in verpleeghuissetting

Romy Dockx, Yvonne Goërtz, Daisy Janssen, Nancy Lenaerts

De abstractcommissie heeft op verzoek van de congrescommissie twaalf abstracts geselecteerd die tijdens het Verenso voorjaarcongres 'Medisch-ethische dilemma's' op 13 juni 2024 middels een fysieke presentatie gepresenteerd werden. Onderstaand abstract was daar een van.

Introductie

Het onderzoek richt zich op de kwetsbare (oudere) verpleeghuisbewoner welke extra vatbaar zijn voor acute ziekten resulterend in de noodzaak van acute medische zorg. De Nederlandse zorg in verpleeghuizen, onder de Wet Langdurige Zorg (Wlz), vereist een 24-uurs beschikbaarheid van specialisten ouderengeneeskunde met een responstijd van minder dan 30 minuten. Deze norm blijkt echter ongefundeerd en houdt geen rekening met diversiteit in spoedsituaties, wat onrealistische verwachtingen creëert en bemoeilijkt wordt door toenemende tekorten aan specialisten en grote afstanden tussen verpleeghuizen. Een universeel triagesysteem met gekoppelde maximale responstijd kan deze last verminderen.

Doel van het onderzoek

Het valideren van een Urgentie Classificatie Model ontwikkeld voor telefonische triage in Nederlandse verpleeghuizen.

Methode

Een Urgentie Classificatie Model voor verpleeghuiszorg werd ontwikkeld tijdens een gezamenlijke co-creatiesessie door bestaande modellen voor acute medische zorg aan te passen. Alle verzoeken aan centraal triagepersoneel tijdens reguliere werktijden tussen 1 en 30 april 2022 werden retrospectief gecategoriseerd volgens het nieuwe Urgentie Classificatie Model ('urgentie', bestaande uit zes niveaus van U0 tot U5; en 'medisch beleid’, bestaande uit vier opties) door twee onafhankelijke artsen om de betrouwbaarheid te evalueren met behulp van Cohen's kappa. Om de validiteit vast te stellen, werden de gecategoriseerde gegevens vergeleken met het uitgevoerde behandelplan zoals gedocumenteerd in de patiëntendossiers.

Resultaten

Van de 387 spoedvragen werd consensus tussen beoordelaars bereikt bij de initiële onafhankelijke classificatie van urgentie in 77,0% (n=298, Cohen's kappa 0,654) van de gevallen en in 77,3% (n=299, Cohen's kappa 0,649) van de classificaties voor medisch beleid, wat een aanzienlijke inter-beoordelaar betrouwbaarheid vertegenwoordigt. Er werd een sterke positieve correlatie gevonden tussen de urgentie geïdentificeerd middels het Urgentie Classificatie Model en de waargenomen urgentie in de uitgevoerde behandeling, rs=0,662, p<0,001. Dezelfde urgentie werd toegekend bij 71,5% (n=276) van alle spoedvragen. Overtriage (wat betekent dat het model het verzoek als urgenter classificeerde dan het uitgevoerde behandelplan) kwam voor bij 9,8% (n=38) en ondertriage bij 18,7% (n=72).

Conclusie/discussie

Het nieuwe Urgentie Classificatie Model is een geldig en betrouwbaar classificatie-instrument voor implementatie binnen de beoogde doelpopulatie. Er wordt verwacht dat het universeel en uitgebreid implementeren van het Urgentie Classificatie Model zal leiden tot meer passende zorgverlening, met behoud van integratie binnen de reeds bestaande kaders voor acute medische zorg. 

Auteur

• Romy B.M. Dockx, MD, basisarts ouderengeneeskunde, Novicare Best

• Yvonne M.J. Goërtz, PhD, post-doc onderzoeker, CAPHRI Care and Public Health Research Institute, Faculty of Health Medicine and Life Sciences, MUMC Maastricht

• Prof. Daisy J.A. Janssen MD, PhD, hoogleraar ouderengeneeskunde, MUMC Maastricht

• Nancy S.N. Lenaerts, MD, specialist ouderengeneeskunde, Novicare Best