Project Wzd-crisisdienstverlening

Samenvatting Wzd-crisisdienstverlening Verenso n.a.v. ledenconsultatie tussen 1 mei en 1 augustus 2021

In de periode tussen 1 mei en 1 augustus 2021 is er onderzoek gedaan naar de Wzd-crisisdienstverlening. Voor dit onderzoek zijn er per Zorgkantoor specialisten ouderengeneeskunde en artsen verstandelijk gehandicapten geïnterviewd om in kaart te brengen welke regionale afspraken gemaakt zijn en hoe de Wzd-crisisdienstverlening verloopt. De resultaten van het onderzoek tref je hieronder aan. 

Algemeen

• De samenwerking tussen de GGZ en de VVT-organisaties wordt in het algemeen als goed ervaren en zorgt ervoor dat de Wzd-crisisdienstverlening in de meeste regio’s naar wens verloopt.
• Elke regio benadrukt dat het financieel onhaalbaar en inefficiënt is om zelf een aparte crisisdienst op te tuigen voor de relatief lage aantallen IBS-cliënten. Dit komt overeen met de in december 2020 gemaakte afspraken tussen NVAVG, Verenso en NVVP waar is afgesproken dat er maar sprake is van 1 crisisdienst in de regio.
• Kijkend naar de IBS-aantallen zijn er grote verschillen te zien. Het is echter lastig om op basis van de aantallen een conclusie te trekken.
• Beoordeling van een IBS wordt in de meeste gevallen gedaan door de GGZ. Daarnaast zijn er ook regio’s die gebruik maken van een constructie waarbij de GGZ de beoordeling doet buiten kantooruren en de specialisten ouderengeneeskunde binnen kantooruren.

Beddentype en financiering

• De meeste regio’s maken gebruik van PG-crisisbedden voor het plaatsen van IBS-cliënten. De PG-crisisbedden voldoen in het algemeen aan de voorwaarden om een IBS-cliënt juist te kunnen behandelen. Wat als nadelig wordt ervaren, is dat het voorkomt dat IBS-cliënten de plek innemen van cliënten waarbij er geen sprake is van IBS problematiek en andersom. Veel VVT-organisaties plaatsen de IBS-cliënten tussen de andere bewoners van de VVT-organisaties i.p.v. op een afgesloten afdeling. De reden waarom VVT-organisaties in de regio’s niet kiezen voor gelabelde IBS-bedden is voornamelijk financieel. Het Zorgkantoor wil de IBS-bedden van financiering voorzien onder de voorwaarde dat de bezettingsgraad hoog ligt. Dit blijkt in veel regio’s lastig met het lage aantal IBS-cliënten en de onregelmatigheid waarin het voorkomt.

Beschikbaarheid bedden

• Regio’s ervaren relatief weinig problemen met het 24/7 en binnen 24 uur plaatsen van IBS-cliënten. In enkele gevallen moet er buitenregionaal een plek gezocht worden in overleg met andere regio’s. Ondanks dat plaatsing veelal geen probleem is zijn er regio’s die de beddencapaciteit willen vergroten. Daarbij is het de wens om de bedden geconcentreerd in de regio te organiseren met de juiste randvoorwaarden zoals een prikkelarme afdeling en geschoold personeel. Rotterdam heeft op de manier ingericht zoals andere regio’s ook zouden willen: een aparte afdeling met geschoold personeel en specifiek gelabelde IBS-bedden. In de regio’s waar de GGZ de afspraak met de VVT-organisaties heeft dat de GGZ alleen beoordeelt als er een opnameplek beschikbaar is, lijkt er veelal geen beddenprobleem te zijn. In deze regio’s zijn de VVT-organisaties erop gebrand om de beoordelingsafspraken met de GGZ in stand te houden.
• Beschikbaarheid van de bedden is voor de meeste regio’s inzichtelijk. Er zijn regio’s die gebruik maken van een aanmeldportaal, een website of een overzicht van beschikbare bedden belegd hebben via een coördinerende organisatie.

Samenwerking met huisartsen      

De samenwerking met de huisartsen laat in veel regio’s nog te wensen over. Veel huisartsen weten relatief weinig van de Wzd af en vinden het lastig om een crisissituatie goed in te schatten en door te zetten. In de regio’s waar de huisartsen veel betrokken worden bij MDO’s en evaluaties van de Wzd crisisdienstverlening blijkt het beter te lopen en hebben specialisten ouderengeneeskunde het gevoel dat er crisissen worden voorkomen.

Hoe nu verder?

Verenso is blij met de opgeleverde inzichten. Het is goed om te zien dat de samenwerking over het algemeen genomen goed verloopt en Khonraad beschikbaar is. Als het gaat om de beschikbaarheid van de bedden zien we wel verbetering, maar lijken we er nog niet te zijn. Die input nemen we dan ook mee naar de diverse gesprekstafels over de crisisdienstverlening.