De beroepsvereniging van specialisten ouderengeneeskunde (Verenso) zette afgelopen week geen handtekening onder het kwaliteitskompas. “Wij zullen onze beslissing heroverwegen als er meer aandacht komt voor kwetsbare ouderen en de zorg en behandeling die zij nodig hebben”, zegt Jacqueline de Groot, voorzitter van Verenso.
Het kompas geeft geen richting
De afgelopen maanden werd door velen hard gewerkt aan de doorontwikkeling van het kwaliteitskader verpleeghuiszorg, nu kwaliteitskompas genoemd. Ondanks het feit dat de beweging door iedereen als waardevol wordt gezien, zijn de uitkomsten van het proces teleurstellend. “We hebben meerdere keren aangegeven dat we de kwetsbare ouderen onvoldoende zien terug komen; juist deze groep heeft onze aandacht nodig. Kwetsbare ouderen hebben behoefte aan intensieve zorg waarin meerdere professionals met elkaar samenwerken. Op dit moment ontbreken in het kwaliteitskompas de voorwaarden om dit als zorgprofessionals goed met elkaar te regelen. Wij vinden dit zorgelijk”, vervolgt De Groot.
Kwaliteitskompas staat niet op zichzelf
Niet alleen in de ontwikkeling van het kwaliteitskompas komen kwetsbare ouderen nauwelijks aan bod. Het kabinet heeft ook op andere dossiers weinig aandacht voor deze belangrijke groep. “Thuis als het kan, digitaal als het kan en zelf als het kan. De minister benadrukt dat regelmatig. Voor fitte ouderen is dit prachtig. Maar voor de meest kwetsbaren is thuis wonen vaak geen optie meer en is het ook niet mogelijk om zelf de zorg te organiseren. In de regeringsplannen wordt deze groep vergeten, ze lijkt niet te bestaan. Maar dit is nu juist de groep waar zorgprofessionals, niet alleen artsen maar ook verzorgenden en verpleegkundigen, zorg en behandeling voor leveren. En die groep kwetsbare ouderen groeit de komende jaren hard door. Wat gaan we concreet voor hen doen?”, vraagt De Groot.
Wat is er nodig om van mening te veranderen
Belangrijk is dat het kwaliteitskompas ruimschoots aandacht besteedt aan kwetsbare ouderen. En dat er in dit kompas ook concrete afspraken worden gemaakt over de beschikbaarheid van de juiste zorg en behandeling, met de juiste deskundigheid. Bij zeer kwetsbaren is het bijvoorbeeld cruciaal dat er ook altijd een specialist ouderengeneeskunde beschikbaar is. “Wat kunnen kwetsbare ouderen verwachten aan zorg en behandeling? Wat wordt er van de zorgprofessionals verwacht en hoe worden zij in hun werk ondersteund? Is er bijvoorbeeld tijd om te leren en ontwikkelen? Hoe meten we kwaliteit? Op die vragen zijn concrete antwoorden nodig in de volgende versie van het kompas. We werken graag mee aan de doorontwikkeling om het kompas concreter te maken dan het nu is, zodat kwetsbare ouderen en zorgprofessionals weten waar ze aan toe zijn”, sluit De Groot af.
