App Icoon

Klaar, naar Verenso tijdschrift

Estafette ... Mirjam Heems

 
Nienke Fleuren

MirjamHeems_web.jpg


In de Estafette interviewen we enthousiaste specialisten ouderengeneeskunde en aios. Dit is de vierde editie, dit keer met Mirjam Heems. Zij kreeg het estafettestokje overgedragen van Marlies Veldhuijzen van Zanten.

 Mirjam Heems is sinds 1998 specialist ouderengeneeskunde en werkt bij Amstelring in de regio Haarlemmermeer. Ze is tevens eerste geneeskundige en BOPZ-arts en maakt deel uit van diverse kwaliteitscommissies.

 

1. Hoe kwam je voor het eerst in aanraking met de ouderengeneeskunde?

Mijn oma kreeg op haar tachtigste een CVA, waardoor ze een hemiplegie had en zorgbehoeftig werd. In de revalidatie werd haar voorgehouden dat ze wel weer terug zou kunnen naar haar bovenwoning, als ze maar goed haar best deed. Ik vind dat je eerlijk moet zijn naar ouderen.

Dat merkte ik ook toen ik als agnio in het ziekenhuis werkte. Daar was een 85-jarige man die een bypassoperatie zou krijgen en toen vroeg ik me af: wat gaan we daarmee bereiken? Door welk dal stuur je hem? En is die oudere daarbij gebaat? Wat zou hij zelf kiezen, misschien wil hij dit wel niet meer doen? Daarna ben ik in een verpleeghuis gaan waarnemen en dacht ik: dit wil ik blijven doen! Tot op de dag van vandaag doe ik patiëntenzorg, naast de managementtaken die ik heb.

2. Wat vind je zo mooi aan ons vak?

Wat ik mooi vind, is dat je de oudere met zijn enorme levenservaring kunt begeleiden in de fase waarin hij die hulp nodig heeft. In de moeilijke tijd waarin ze moeten aanpassen en inleveren, probeer je om samen met familie te ondersteunen en om kwaliteit van leven toe te voegen, met name vanuit een medisch en multidisciplinair perspectief. Dat vind ik niet alleen mooi aan werken in het verpleeghuis, maar ook in de eerstelijn, waar ik huisartsen ondersteun en adviseer waardoor ze weer verder kunnen met hun patiënt.

3. Welk advies zou je jongere collega’s willen meegeven?

Een coschap ouderengeneeskunde is in de meeste curricula niet verplicht. Ons vak heeft bovendien geen positief imago. Daardoor zijn de huisartsen in opleiding die in mijn team hun stage doen vaak positief verrast. Tegen alle coassistenten en jonge artsen zou ik daarom willen zeggen: pak je kans om te snuffelen aan de ouderengeneeskunde! En de begeleiders van onze jonge collega’s wil ik adviseren: laat hen zoveel mogelijk meekijken en ervaren hoe mooi het is om zonder heroïek veel kwaliteit van leven toe te kunnen voegen.

4. Welke patiënt zal je altijd bijblijven?

Er is een echtpaar waarmee ik een hele periode heb mogen meeleven. Ze waren beide toenemend zorgbehoeftig en mede door veel alcoholgebruik cognitief verslechterd. Het was een vechtpaar, maar ze konden niet zonder elkaar. Uiteindelijk kwamen ze in mijn verpleeghuis, ieder op hun eigen afdeling. Ze konden elke dag naar elkaar toe en beleefden daardoor nog een hele mooie periode samen. Deze mensen waren al heel lang lid van de NVVE (tegenwoordig: Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde). Ze hadden altijd een overtuigende mening en met name de vrouw kon die tot op hoge leeftijd nog goed verwoorden. Nadat haar man een natuurlijke dood gestorven was, werd zij nog dezelfde week geëuthanaseerd. Ik ben naar de gezamenlijke crematie geweest. Ze hadden veel levenswijsheid en hebben me geleerd om ruimte en respect te hebben voor iemands eigen ervaring.

5. Hoe kijk je zelf aan tegen het ouder worden?

Ik hou van muziek en dansen en ik wil dit graag tot op hoge leeftijd blijven doen. Als het lichamelijk minder gaat, zal ik me echter moeten aanpassen. Met lichamelijke ongemakken zal dat wel gaan, maar met dementie wordt het moeilijker. Toch: ook daar zal je mee moeten omgaan als je ermee te maken krijgt. Dan hoop ik dat er lieve mensen om mij heen zijn en wijze dokters die de juiste beslissingen zullen nemen.

Maar het ouder worden heeft ook mooie kanten: je kunt mensen helpen met je levenservaring. Het is mooi om te zien dat mensen helemaal kunnen opbloeien van het advies dat je hen geeft.

Ik geef het stokje door aan ... 

Marijanne van der Schalk, omdat zij mij regelmatig de ogen opent met haar inspirerende benadering en haar grote ervaring in de palliatieve zorg en verpleeghuiszorg. 

 

PDF
Genereer PDF document