App Icoon
Doelen stellen en motiverende gespreksvoering tijdens een geriatrisch assessment – een mixed-methods proces evaluatie
Doelen stellen en ermee aan de slag in een CGA – lukt dat?
De abstractcommissie heeft op verzoek van de congrescommissie negen abstracts geselecteerd die tijdens het Verenso najaarscongres 'Buitengewoon Bijzonder' op 28 november 2019 middels een flitspresentatie gepresenteerd worden. Onderstaande abstract is daar een van.
Doel van het onderzoek
Het welzijn van ouderen zou verbeterd kunnen worden door hun gezondheidsgedrag te bevorderen met behulp van doelen stellen en motiverende gespreksvoering (MGV). In een eerdere studie vonden wij echter geen extra effect op het welzijn van ouderen na het toevoegen van deze strategieën aan een eenmalig geriatrisch assessment. Om te voorkomen dat deze strategieën onterecht als ineffectief worden bestempeld, is nodig te weten in hoeverre ze zijn toegepast.
Opzet
Mixed-methods proces evaluatie.
Methode
Een eenmalig multidisciplinair geriatrisch assessment gericht op welzijnsverbetering werd proactief aangeboden aan kwetsbare thuiswonende ouderen. Het assessment werd uitgevoerd door een verpleegkundige of (voor de meest kwetsbaren) een specialist ouderengeneeskunde, een apotheker en een mondhygiënist, eventueel aangevuld met paramedici. Voor de procesanalyse werd het aantal geformuleerde doelen in de assessments gemeten en de mate waarin deze doelen aspecten bevatten die de kans op het bereiken van een gedragsverandering vergroten. Daarnaast werden geluidsopnames van assessments beoordeeld op de mate van toepassing van MGV-technieken. Uit semi-gestructureerde interviews met alle hulpverleners werd met content analyse gezocht naar belemmeringen voor het toepassen van doelen stellen en MGV.
Resultaten
Er werden 280 doelen gesteld onder 230 ouderen (gemiddelde leeftijd 77 ± 6,9 jaar; 59% vrouw). Van deze doelen was 91% gesteld op het niveau van uitkomst en in 50% van de doelen werd beoogd de huidige situatie te behouden. In 21% van de doelen werd wenstaal gebruikt en bij 96% was het doel niet gespecificeerd in tijd of omvang. In de opgenomen assessments (n = 11) voldeed slechts één opname aan de vier normen van MGV-bekwaamheid. Hulpverleners vertelden de meeste tijd van het assessment te moeten besteden aan de eerste fases van MGV (engageren en focussen). Er was weinig tijd voor de fases waarin motivatie wordt uitgelokt en vervolgstappen worden besproken (evoceren en plannen). Dit leek te komen door enerzijds de eenmaligheid en de proactieve opzet van het assessment en anderzijds de beperkte training voor hulpverleners.
Discussie
Doelen en MGV waren suboptimaal geïmplementeerd. De doelen bevatten nauwelijks potentie voor gedragsverandering, MGV was in de meeste assessments niet voldoende toegepast en er was weinig tijd voor het ontlokken van motivatie en het plannen van doelen. Dit kan het ontbreken van het effect op welzijn verklaren. Daarnaast is de kennis over de belemmerende impact van de eenmalige en proactieve benadering van het assessment belangrijk voor verdere ontwikkeling van het geriatrisch assessment in de eerstelijn.
Auteurs
- W. Rietkerk, specialist ouderengeneeskunde, Afdeling Huisartsgeneeskunde en Ouderengeneeskunde, UMCG, RUG, Groningen
- J. de Jonge-de Haan, Lectoraat GGZ en Samenleving, Windesheim, Zwolle
- K. Wynia, Faculteit Medische wetenschappen, UMCG, RUG, Groningen
- J.P.J. Slaets, Leyden Academy eyden Academy on Vitality and Ageing, Leiden
- S.U. Zuidema, Afdeling Huisartsgeneeskunde en Ouderengeneeskunde, UMCG, RUG, Groningen
- D.L. Gerritsen, Afdeling Eerstelijnsgeneeskunde, Radboudumc, Nijmegen