Boekbespreking: ‘Wat woorden nog zeggen, als gezondheid liefde verandert’
Auteur: Hendrikje Fictorie Uitgever: Mijnbestseller.nl ISBN: 9789463861526 Aantal pagina’s: 173 Prijs: € 17,00 |
Een predikant (de auteur) en kunstenaar vinden elkaar vanuit gedeelde smart. Van de eerste is haar huwelijk stuk aan het lopen, de tweede is net weduwnaar en wordt zelf ernstig ziek. Het grootste deel van het boek bestaat uit een weergave van blogs; we zijn dan inmiddels vijf jaar verder in de liefdesrelatie.
De auteur zoekt bij de lezer ‘een luisterend oor’ over haar bestaan als mantelzorger, haar innerlijke roerselen. Ze heeft het vermoeden - en later de zekerheid - dat er sinds een vakantieweek iets mis is met hem. De veranderingen kunnen niet allemaal verklaard worden door zijn depressieve neigingen en lichamelijke ongemakken, maar vooralsnog blijkt van dementie geen sprake.
Vanwege de blogs heeft het boek een fragmentarisch karakter. Maar dat niet alleen, de auteur spreekt graag in grote gebaren en abstracte termen. Het effect van deze constellatie leverde mij al lezend een zekere bevreemding en desoriëntatie op, die vermoedelijk ook de zijnstoestand van de auteur weergeeft. De gevolgen van het langzame verlies van je wederhelft.
Er zijn lichte cognitieve stoornissen en de persoonlijkheid van de partner lijkt te veranderen. De auteur beschrijft hoe ze hier tactvol mee omgaat en in staat blijkt hun liefde in stand te houden. Als enige in hun relatie kan zij hierop reflecteren. Dat maakt haar regelmatig eenzaam; vandaar dus weer de blog. Terloops komen levenseindewensen, seksualiteit, contacten met kinderen en ook de sociale omgeving aan bod.
Mantelzorgers: ze zijn de spil van de door de overheid gelanceerde participatiemaatschappij en het idee van het zo lang mogelijk thuis blijven wonen. Er komt nogal wat bij kijken en hoe doe je dat mantelzorgen eigenlijk van dag tot dag, terwijl je ook partners probeert te blijven? Hendrikje komt in een van de blogs met tien leefregels voor de mantelzorger (p65). Bijvoorbeeld: Hou de regie terwijl je de ander niet de regie over zichzelf uit handen neemt en zorg voor bijkommomenten, praatpalen, time outs, om jezelf niet volledig uit te putten. De mooiste vond ik ‘Leer de taal spreken van ‘Het verhaal dat herhaalt’, er ligt vaak een behoefte onder. Zo krijgen geheugenproblemen een diepere betekenis. Het verhaal gaat na/buiten het boek verder op: mantelzorgervertelt.blogspot.com
Auteur
- Dr. Susanne de Kort, specialist ouderengeneeskunde, Topaz Leiden