Van de redactie

Stof tot nadenken

Martin van Leen

Op het moment dat ik het redactioneel aan het schrijven ben, is de zomervakantie al weer voor een groot deel voorbij en zijn zorgaanbieders driftig bezig met de productieafspraken voor de tweede helft van 2015 en maken zij een start voor 2016. Er zijn financieel goede berichten. Er is meer geld vrijgekomen voor de subsidieregeling kortdurend verblijf basis, intensief en palliatief, maar helaas niet voor de inzet van de specialist ouderengeneeskunde in de eerste lijn. Voor 2016 is het budget voor intramurale opnames en Wlz-geïndiceerde extramurale zorg verruimd, maar wordt er per cliënt een lager tarief betaald. Verder zijn er door de staatssecretaris meer dan 150 initiatieven ter verbetering van zorg en vermindering van de administratieve last goedgekeurd. Al met al positief nieuws. Ook positief is dat wij u mede dankzij de inbreng van meerdere auteurs weer een gevarieerd nummer kunnen aanbieden.

Vanuit de overheid is er veel aandacht voor de gevolgen van een te snel en vooral niet noodzakelijk gebruik van antibiotica. Hoewel een strikter voorschrijfgedrag, gezien de korte verblijftijd van cliënten in verpleeghuizen, waarschijnlijk weinig inbreng in de gevolgen rond resistentievorming zal geven, is het zeker denkbaar dat ook voor onze cliënten individueel een rationeler voorschrijfgedrag een positief effect op de kwaliteit van leven kan hebben. In het promotieonderzoek van Laura van Buul wordt hier aandacht aan besteed.

Preventie rond osteoporose en wervelfracturen is een dilemma voor veel specialisten ouderengeneeskunde. Rutger van Bezooijen geeft ons een mooi artikel ter overdenking op de vraag ‘wel of niet interveniëren’. En wat te denken over slaapproblemen. Wouter Doorn zet zijn gedachten uiteen over het gebruik van melatonine, wat mij weer intrigeerde om de concepttekst van de richtlijn slaapstoornissen nog eens kritisch te lezen. De discussie rond zinvol behandelen in de palliatieve fase is zeer actueel. Maar hoe staat het met het cliëntperspectief? Vaak hebben cliënten in onze ogen te veel hoop, maar hoe gaan we daarmee om? Het proefschrift van Erik Olsman kan u hierbij van hulp zijn.

De inspectie heeft in 2014 en 2015 veel aandacht besteed aan psychosociale interventies bij probleemgedrag. Een nieuwe methode is ‘muziekkusseninterventie in de nacht’ en wordt beschreven door Annemiek Raven-de Vries. Dit artikel zette mij weer aan het denken dat een groter scala aan dit soort maatregelen wenselijk is.

De specialist ouderengeneeskunde in de eerste lijn. Programma’s rond kwetsbare ouderen. Scoringslijsten. Voor velen van ons zal dit bekende kost zijn, maar zitten ouderen er wel op te wachten? Heeft het wel meerwaarde? In de bijdrage van Simone de Bruin wordt dit alles bekeken vanuit het cliëntperspectief. Wederom stof ter discussie.

Ik wens u veel leesplezier, veel nadenkwerk en misschien kunt u uw gedachten verwoorden in een artikel voor een volgende uitgave van het tijdschrift?