Zondagavond. Een mooi moment om het programma van het Verenso congres eens aan een nadere analyse te onderwerpen. Oud of de box. Dat is het thema van dit jaar. Opgebouwd rond de leerstijlen van Kolb. Dat belooft wat! Uiteraard heb ik ook de test gedaan. Benieuwd wat er uit kwam? Dat hou ik nog even voor me. Altijd leuk als er nog wat te raden overblijft. Of misschien kunt u het al raden? Maar het zou stiekem wel leuk zijn om alle uitslagen te verzamelen en in een grafiekje te zetten. Zouden we een dominante leerstijl hebben binnen onze beroepsgroep? Zijn we dromers, denkers, durvers of doeners?
Waarschijnlijk maakt het niet zoveel uit welke leerstijl dominant is, zolang we ons maar bewust zijn van die leerstijl. Iedereen heeft in principe alle leerstijlen tot zijn beschikking. Het is de kunst om op het juiste moment te wisselen van leerstijl. Om niet te blijven hangen in datgene wat we altijd doen, maar om af en toe eens bewust uit onze comfort zone te stappen. Van visie naar pilot, van denken naar gewoon doen. Van ad hoc beslissingen naar zorgvuldige analyse en van de praktijkvoorbeelden naar de stip aan de horizon. Het programma daagt u naar mijn mening voldoende uit om alle leerstijlen aan te doen. Om niet alleen met de inhoud bezig te zijn maar ook met de vorm waarin deze inhoud is gegoten. Wat kunt u daarvan leren?
Eén van de parallelsessies trok net iets meer mijn aandacht. De sessie ‘Voor innovatie moet oud in de box en jong tijdig uit de box!’. Hier wordt vanuit een historisch perspectief gekeken naar onze rol als specialist ouderengeneeskunde en het behandelplan. Nu en voor de toekomst. Kansen en bedreigingen komen aan de orde. Duidelijk wordt dat de kansen benut moeten worden. De tijd van dromen en denken is voorbij, het is nu tijd voor durvers en doeners. Een sessie die uitnodigt tot een prikkelende discussie. Want is innovatief denken en werken voorbehouden aan jongeren? Is verandering, flexibiliteit en doorontwikkeling iets dat verdwijnt als je 40, 50 of 60 bent? Noem mij een dromer, maar ik weiger te geloven dat leeftijd iets te maken heeft met de mogelijkheid om nieuwe dingen te ontwikkelen, te leren en daar ook van te kunnen genieten.
Het is nu tijd voor durvers en doeners
Maar misschien is het iets wat jong dan toch wat meer voor heeft op oud. Het zien van de noodzaak van verandering. Misschien dat mensen aan het einde van hun carrière denken dat het ‘hun tijd wel zal duren’. De vraag is of dat ook zo is of dat zij zich ingehaald zullen zien door de tijd. Maar wat eigenlijk belangrijker is, is dat we iedereen nodig hebben om die zo vreselijk noodzakelijke veranderingen op korte termijn te kunnen volbrengen. Willen we kunnen voldoen aan de vraag van zowel binnen als buiten ‘de box’, dan zullen er ook in het verpleeghuis veranderingen moeten komen. Met behulp van ICT, taakdelegatie, standaardisatie en praktijkorganisatie zal die beroemde norm van 100 patiënten op 1 fte dokter toch flink omhoog moeten.
Deze sessie helpt ons in ieder geval om na te denken over zaken zoals: ‘Hoe gaan we als beroepsgroep de toekomst tegemoet? Hoe gaat u in uw vakgroep werken aan de doorontwikkeling van ons vak? Hoe ziet u uw eigen ontwikkeling?’. Ik ben ook benieuwd naar de andere sessies. Ik lees prikkelende titels als De HOTline, MS kortsluiting en over beroepsgenoten die werken op bijzondere plekken. En niet te vergeten de presentaties van de abstracts. Ook dit jaar maken zij weer integraal onderdeel uit van het programma en worden de sprekers van dit onderdeel uitgedaagd hun verhaal in 6.40 minuten aan u te vertellen.
En ik blijf toch benieuwd naar de dominante leerstijl binnen onze beroepsgroep... Heeft u de test al gedaan? Weet u wat uw dominante leerstijl is en kunt u hierin schakelen? Heeft u die van mij al geraden…? Wellicht spreek ik u op het congres, dan wissel ik deze informatie graag met u uit.
Auteur(s)
- Nienke M. Nieuwenhuizen, specialist ouderengeneeskunde