App Icoon
In de rubriek 'Estafette' interviewen we specialisten ouderengeneeskunde en aios ouderengeneeskunde. Dit is de eerste editie. We gaan van start met Marianne Vos, winnares van de TvO-pen 2018, de stimuleringsprijs voor auteurs die voor het eerst publiceren in het Tijdschrift voor Ouderengeneeskunde.
Marianne Vos is sinds december 2018 specialist ouderengeneeskunde en werkt bij Careyn in Vinkeveen.
1. Hoe kwam je voor het eerst in aanraking met de ouderengeneeskunde?
De eerste aanraking met ouderenzorg was tijdens mijn zorgstage, al weer acht jaar geleden! Mijn eerste baan als arts was bij Argos zorggroep in Schiedam. Daar had ik de zorg voor psychogeriatrische patiënten en deed ik ook intakes. Ik vond het werk erg leuk, na wat kijkjes in de keuken in het ziekenhuis en de huisartsgeneeskunde ben ik in 2015 de opleiding tot specialist ouderengeneeskunde gaan doen, omdat ik inmiddels wist dat ik het meest geniet van de complexiteit en de holistische benadering van de ouderengeneeskunde.
2. Welke patiënt zal je altijd bijblijven?
Ik had als basisarts bereikbaarheidsdienst en ik werd gebeld over een mij onbekende patiënte op de somatische afdeling. Ze had een hypoglykemie en dreigde het bewustzijn te verliezen. Ze wilde niet meer naar het ziekenhuis. In huis was er geen glucagon meer. Ik ben in m’n autootje gestapt, heb op een andere locatie glucagon gehaald en heb haar de injectie gegeven. Ondertussen was ze comateus en ik maakte me al zorgen dat ze het mogelijk niet zou overleven, zo besprak ik het met de familie die ook opgetrommeld was. Toch werd ze wakker. Ze was verbaasd, maar vond het ook gezellig dat ‘iedereen’ op dat onzalige tijdstip bij haar op bezoek was. Een mooie herinnering.
3. Hoe zie je de toekomst van de ouderengeneeskunde?
Als ik m’n glazen bol pak, zie ik vooral veel ambulante zorg en meer samenwerking met de eerste en tweede lijn. Ik hoop wel dat er nog steeds genoeg plekken blijven voor de meest kwetsbare ouderen in de samenleving.
4. Welk boek zou iedere specialist ouderengeneeskunde gelezen moeten hebben?
Ouder worden is een goede bron van inspiratie voor schrijvers. Dimitri Verhulst heeft niet alleen het mooie ‘Mevrouw Verona daalt de heuvel af’ geschreven, maar ook bijvoorbeeld de komedie ‘De laatkomer’ en zonder specifiek ouderen als onderwerp ‘De helaasheid der dingen’ en ‘De intrede van Christus in Brussel’. Allemaal aanraders.
5. Hoe kijk je zelf aan tegen het ouder worden?
Laatst zag ik mijn eerste lachrimpeltjes in de spiegel. Daar was ik toch wel een beetje ontdaan van. Bij de 80-jarige patiënten vind ik zo’n rimpelhoofd juist karakter geven. Ik heb toch last van het eeuwige cliché: je wilt best oud worden, maar niemand wil het zijn.
Ik geef het stokje door aan...
Martine Bochove, specialist ouderengeneeskunde bij Argos Zorggroep, omdat ik hoop dat ze nog zo enthousiast is over het vak als acht jaar geleden!