Van de redactie

Creativiteit

Eefje Sizoo

'Creativiteit is de uitdaging'. Dat was de titel van een van de reacties op de richtlijn Probleemgedrag in onze vorige editie van het Tijdschrift voor Ouderengeneeskunde. Deze titel is toepasselijk bij de inhoud van deze editie. Want of het nu gaat om het hanteren van probleemgedrag of naar het zoeken naar bewijs voor een bepaalde behandeling of om het raken van de juiste snaar bij een patiënt om samen goede gesprekken te kunnen voeren, het vergt creativiteit. Hoe mooi is het als het dan ook lukt om een passende oplossing te vinden?

Emmy van Mulligen bespreekt succesfactoren bij de implementatie van de richtlijn Probleemgedrag in haar zorginstelling. Centraal hierbij staat het gezamenlijk, gestructureerd analyseren en afstemmen van interventies en het gezamenlijk zoeken naar creatieve oplossingen. Om dit te laten slagen hebben zij alle betrokkenen geschoold in de voorgestelde werkwijze en de huidige wetenschappelijke inzichten in de effectiviteit van interventies. De gestructureerde werkwijze en goede scholing lijken ook een essentiële factoren in de STA OP! studie, waar Marjoleine Pieper recent op promoveerde.  

Onze patiënten hebben doorgaans meer dan één ziekte en om in richtlijnen en in wetenschappelijke literatuur dan bewijs te vinden welke behandeling het beste is voor een specifieke patiënt, is soms een grote uitdaging. Hoe toepasbaar zijn de resultaten uit onderzoek voor onze patiëntenpopulatie of onze specifieke patiënt? Willemijn Schölvinck ging in een literatuurstudie op zoek naar het antwoord op de vraag of antibiotica gegeven moet worden bij het verwijderen van een verblijfskatheter bij een kwetsbare oudere patiënt. Marielle Winters zocht in een CAT naar antwoord op de – steeds terugkerende - vraag of acetylcysteïne bij kwetsbare ouderen nu wel of niet iets op de exacerbatiefrequentie doet.  

Margot Verkuylen schrijft in de nieuwe rubriek 'Uit de ouderengeneeskundige praktijk'over een patiënt in het hospice, bij wie zijn verwachtingen over de behandeling niet overeenkwamen met wat op dat moment medisch geïndiceerd was. Zij beschrijft prachtig haar zoektocht om een weg met deze man te vinden en laat zien hoe zij elkaar leren verstaan. Een mooi voorbeeld waarin velen van ons herkenning zullen vinden. Wij kijken al uit naar de volgende edities van deze rubriek waar Margot Verkuylen invulling aan zal geven. Zij zal dit doen in samenwerking met de ambassadeurs van ouderengeneeskunde.nu en met iedereen die een inspirerende praktijkervaring met ons wil delen. Wij nodigen u van harte uit uw ervaring in te sturen.

Ons vak vraagt steeds weer om creativiteit. Dat zien wij op alle vlakken terug. Of het nu gaat om de individuele patiënt die voor ons zit, om het vinden van een gezamenlijke werkwijze in een zorg- en behandelteam, of om het maken van richtlijnen en handreikingen voor de hele ouderengeneeskunde. Hierin zit voor ons een mooie uitdaging.