App Icoon
Hora-est: Deprescribing in nursing home residents. When less is more.
Op 18 oktober 2024 verdedigde specialist ouderengeneeskunde Anne Visser haar proefschrift 'Deprescribing in nursing home residents - when less is more?' aan de Universiteit Maastricht. De studies opgenomen in dit proefschrift werden uitgevoerd binnen Academische Werkplaats Ouderenzorg Limburg en gefinancierd door Zuyderland.
De belangrijkste bevindingen van het proefschrift?
Met het ouder worden, groeit de kans op ziekten, kwetsbaarheid en invaliditeit, met gevolgen voor iemands welzijn, autonomie en kwaliteit van leven. Dit zien we ook bij verpleeghuisbewoners, die met meerdere chronische ziekten, meerdere medicijnen nodig hebben. Deze combinatie leidt frequent tot polyfarmacie. Polyfarmacie vormt een uitdaging: het kan een noodzakelijk onderdeel zijn om complexe gezondheidsproblemen in balans te houden, maar het kan ook een bron van gezondheidsrisico’s worden als het evenwicht tussen voor- en nadelen niet zorgvuldig wordt behouden.
Deprescribing is een strategie tegen polyfarmacie. Dit omvat het, onder toezicht van een professional, afbouwen of stoppen van mogelijk schadelijke medicijnen of medicijnen die niet langer nodig zijn. Het doel van deprescribing is om het medicijngebruik te optimaliseren, zonder noodzakelijke behandelingen te ontzeggen. Internationaal wordt er onderzoek gedaan naar deprescribing binnen ziekenhuizen, zowel klinisch als poliklinisch, en in de eerste lijn door de huisarts. Maar er waren nog geen studies over deprescribing binnen het verpleeghuis
Deze thesis heeft laten zien dat deprescribing mogelijk is in meer dan de helft van de verpleeghuisbewoners en dat dit ook veilig en uitvoerbaar is. Deprescribing is ook duurzaam mogelijk: tot 6 maanden na deprescribing is medicatie nog altijd lager gedoseerd dat voor deprescribing. Ook blijkt uit onze focusgroepstudie dat specialisten ouderengeneeskunde en apothekers deprescribing een waardevol proces vinden, dat multidisciplinaire samenwerking vereist, goede communicatie met patiënt en familie vraagt, net als betrokkenheid van het verzorgend/verplegend personeel. Onze cohortstudie liet een verhoogde COVID-mortaliteit zien onder ongevaccineerde verpleeghuisbewoners. Dit onderstreept het belang van zowel deprescribing als vaccineren.
Het hoofdstuk wat iedereen zou moeten lezen
Hierbij zou ik het liefst verwijzen naar de samenvatting, dan doe ik geen van de hoofdstukken tekort. Het is toch een beetje als iemand laten kiezen tussen diens kinderen.
Als ik dan toch één hoofdstuk moet kiezen, zou ik gaan voor hoofdstuk 4, 'Deprescribing statins and proton pump inhibitors in nursing home residents - an exploratory study'. Dat is toch enigszins de spil van dit proefschrift. Dit artikel laat het belang van deprescribing zien, inclusief hoe dit haalbaar is in de verpleeghuispraktijk.
De vraag van de oppositie
In de voorbereiding had ik gefocust op onderzoeksopzet, inhoud, zelfs een en ander aan statistiek. Waar ik me niet op had voorbereid waren meer persoonlijke vragen, zoals die van Dr. Achterberg: wat heeft je in je studie/stages nu gemotiveerd om met dit onderwerp aan de slag te gaan en hier onderzoek naar te doen?
Ondanks dat deze vraag me verraste, was ik wel blij met deze vraag. Het antwoord stond namelijk naast me als paranimf, drs. Prevoo, die initieel als stagebegeleider mw wist te prikkelen met dit onderwerp en me later als opleider, mentor en collega heeft geholpen dit proefschrift verder vorm te geven. Ik had niet eerder de ambitie om onderzoek te gaan doen, maar werd nu geconfronteerd met een onderwerp dat me erg interesseerde, een praktijkgericht en echt 'dokter'-thema en waar nog een berg onderzoeksvragen zonder antwoord had.
Dat het uur werd afgesloten met zijn stelling 'leever un kroket dan un tablet', maakte het voor mij helemaal af.
Auteur
- Dr. A.G.R. (Anne) Visser, specialist ouderengeneeskunde, Zuyderland