Woord van het bestuur 

Bed, stoel … en dienende tafels

 Jan Lavrijsen

Van een notenboom uit mijn jeugd is onlangs een tafel gemaakt. De doorleefde boom had meer jaarringen dan onze vereniging en had zich in het volle licht voortvarend ontwikkeld met grote vruchten. Dat kan ook van ons specialisme gezegd worden. Vanuit diverse rollen heb ik dat met trots en voldoening mogen meemaken. Aan de andere kant van de tafel heb ik de zegeningen van ons vak ook als mantelzorger ervaren, op de plaats waar die notenboom eens bloeide. Overal is merkbaar dat aan het bed of stoel van kwetsbare ouderen of mensen met een complexe zorgvraag door collega’s dagelijks het verschil wordt gemaakt, in samenwerking met andere professionals. Achter en voor de schermen wordt letterlijk en figuurlijk aan vele tafels denk- en overtuigingskracht ingezet om dat verschil ook duurzaam te borgen.

In november vorig jaar lieten we tijdens het digitale congres ‘Aan tafel met Verenso’ zien hoe medewerkers van Verenso aan diverse overlegtafels onze belangen behartigen en de positionering versterken. Zodat daarmee het belangrijke werk aan het bed en de stoel van de meest kwetsbare mensen wordt vergemakkelijkt. En er ook meer mensen gebruik van kunnen maken die dat nodig hebben, ongeacht de plaats waar ze verblijven. Dat die groep toeneemt is algemeen bekend. Ook dat daar veel dokters voor nodig zijn die de zorg met deskundige toewijding duurzaam kunnen verlenen. Daarvoor is het onontkoombaar dat medisch studenten meer opgeleid  worden buiten de muren van het ziekenhuis. Dat dit nog te weinig gebeurt werd vorig jaar beschreven in het ‘Onderzoeksrapport extramurale capaciteit’. Met name bij het specialisme ouderengeneeskunde en sociale geneeskunde spelen vooroordelen en onbekendheid met het vak mee bij de negatieve beeldvorming. Onbekend maakt onbemind. Verenso werkt dan ook samen met onder andere De Geneeskundestudent om meer ouderengeneeskunde en een vast coschap in het basiscurriculum te realiseren. Zo zaten we recent samen aan tafel in het UMC Utrecht om over de perspectieven op een extramuraal coschap ouderengeneeskunde te spreken en het belang ervan te benadrukken. In het Erasmus MC wordt met bevlogenheid een inhaalslag gemaakt in de realisatie van een vast coschap en is er nu een uitdaging om voldoende stageplaatsen te realiseren.

Een nieuwe steun in de rug is het onlangs verschenen actieplan ‘Actieplannen Meer Extramurale Artsen', zoals op 2 april toegelicht door Verenso. In een breed samengestelde NFU/KNMG-werkgroep ‘Meer extramurale artsen’ werkten we hierbij met 18 partijen samen aan het bedenken van oplossingen voor het tekort aan artsen in de extramurale specialismen. Daarbij konden we diverse goede voorbeelden inbrengen die binnen onze beroepsgroep al lopen, maar het zal een collectieve uitdaging blijven om op alle UMC’s acties om te zetten in concrete resultaten die er blijvend toe doen. Geen UMC kan meer achterblijven.

Gelukkig kunnen we daarbij voortbouwen op wat er vanuit onze beroepsgroep en vereniging al is neergezet, ook in de samenwerking. Met een verbindende rol van Verenso op het gebied van Belangenbehartiging, Kwaliteit en Wetenschap & Opleiding. Wat samen vanuit vele tafels is bedacht komt hier samen, dienend aan wat nodig is voor de best-passende medische zorg. Met een goede en duurzame verbinding tussen praktijk, onderwijs, opleiding en onderzoek. Want die verbinding snijdt hout voor de toekomst.

En wat is er met de boomtafel gebeurd? Die wordt zo mooi gevonden, dat die zowel binnen als buiten met trots getoond kan worden. En laat dat nu ook voor het specialisme gelden, want ook dat is uit het goede hout gesneden.

 
Hartelijke groet,
mede namens Jacqueline en Rhona

Jan